Bali, bali!

Even een klein berichtje vanaf Bali! Het is hier heerlijk en nu ik eindelijk een beetje gewend ben aan alles hier kan ik er ook echt van genieten.
Hoewel ik me soms (zoals gisteren) er wel eens aan stoor dat je nergens, maar dan ook nergens eens lekker rond kunt lopen zonder dat mensen wat van je moeten.
Gisteren heb ik maar even een scootertje gehuurd om zo een beetje rond te touren, want dat is hier wel het makkelijkst. Op de scooter zigzag je zo overal tussendoor als het druk is.
Nouja, scooter... Het beestje haalde makkelijk 100 op de teller (en meer).
Maargoed, je kunt dus bijna nergens stoppen of er komt wel iemand naar je toe die vraagt: transport, kopen of massage? Nu reed ik op de scooter 5 minuten lang op een afgelegen weg (wat al bijzonder is) waar ik niemand tegen was gekomen. Dus ik dacht: mooi! even een rustige stop maken en fotootjes schieten. Ik stond nog niet naast mijn scooter of er kwam al een man op een scooter aangereden die vroeg of ik niet een schilderij van hem wilde kopen... Argh!

Onderweg tussen alle rijstvelden en prachtige omgeving door kreeg ik nog een politiecontrole. Samen met 2 Ieren die op de scooter zaten. We moesten onze rijbewijzen laten zien. (gelukkig had ik die bij mijn paspoort inzitten, had er anders nooit aan gedacht die mee te nemen)
Maar dat was alsnog niet voldoende want we hadden alleen autorijbewijs en geen motorrijbewijs. Heel verhaal dat we een bekeuring zouden krijgen, vervolgens naar de rechtbank zouden moeten en 300.000 rupee (20 euro) boete zouden krijgen.
Opeens veranderde de hele toon van het gesprek en voor 100.000 rupee zou hij ons wel doorlaten rijden met alleen een waarschuwing. Nouja zeg! Toch maar gedaan want had ook niet zo'n trek in ruzie met een Balinese politieagent. Achteraf vertelde mijn hoteleigenaar dat normaal gesproken 50.000 rupee al afdoende is om zulke politieagenten af te kopen.
Ik had hier gelukkig al over gelezen in mijn Lonely Planet dus was er niet echt van geschrokken.

Maargoed, dit is wel tekenend voor hoe Bali tot nu toe op mij is overgekomen. Echt wel even anders dan wat ik tot nu toe meegemaakt heb. En ook meteen even een stuk warmer dan mijn laatste dagen in Sydney, hoewel ik daar ook mazzel had met het weer. Elke dag was het ongeveer 20+ graden met een strakblauwe lucht. Ik heb nog heerlijk in parken gezeten en een volgend boek van Lee Child gelezen. Heb in 2 dagen volgens mij wel 10 uur in het park gezeten. In mijn hostel had ik op de 2e avond twee Belgische meiden ontmoet bij de cocktailparty. Frederique & Michele. Zij waren net een paar dagen in Australia. Heb ze natuurlijk even overgehaald om de volgende dag mee te gaan naar O'Malleys waar Beau Smith weer zou zijn en ook 2 kamergenoten, Billie & Mirjam zijn meegegaan.
Helemaal mooi omdat ook de Wimbledonfinale uitgezonden werd. Alleen was het hier natuurlijk midden in de nacht en om 3.30 zijn Mirjam & ik maar naar het hostel gegaan (de anderen hadden het al opgegeven) bij een stand van 14-14 in de 5e set, het was dan ook wel zuur om de volgende dag te lezen dat het 16-14 is geworden voor Federer. Maargoed, wel veel van de finale gezien in ieder geval, haha.

Dinsdagavond vertrok ik rond 18.00 uit het hostel en om 22.00 moest ik vliegen, was dus mooi op tijd wat er voor zorgde dat ik relaxte plaats in het vliegtuig had. Eerst naar Hong-Kong gevlogen waar ik 5 uur moest wachten en vervolgens door naar Bali. Aangekomen op het vliegveld moest ik een visum aanvragen. Stond een gigantisch lange rij, maar ik had geen cash geld. En de pinautomaat zat aan de andere kant van de douane. Ik mocht bij de "businessclass" door de douane heen, terwijl de douanier mijn paspoort bewaarde waar ik geld ging pinnen. Toen ik terugkwam nam de douanier mijn geld en paspoort mee en binnen 5 minuten had hij mijn visum geregeld en wenste me een fijn verblijf toe! Dat was dus een goede eerste ervaring met de mensen hier! Supervriendelijk en snel geholpen!!!

Vervolgens kwam ik bij de bagageband aan waar ik aan werd gesproken door 2 Porters. Ik voelde het alweer aankomen, aangezien ik natuurlijk alleen reis met mijn backpack. (sinds ik dat doe ben ik op nog geen 1 vliegveld zomaar door de douane heengekomen, altijd wel een extra controle gehad) dus die verwachtte ik nu ook wel weer.
Toen na een kwartier mijn tas er nog niet was vertelden ze dat er geen tassen meer zouden komen dat ik pech had. Dat leek mij al wel wat stug omdat ik zo super snel door de douane heen was, dus ik gaf niet op. Na 2 minuten begon de band dan ook weer te lopen. Bij elke grote backpack vroegen ze of het de mijne was, waarop ik steeds negatief moest antwoorden. Uiteindelijk kwam mijn tas dan en gristen ze beiden een tas vast en zeiden: "Customs Controle!" Ik dacht, daar gaan we weer!!! Maar niets was minder waar, want we liepen zo door de douane heen zonder dat er ook maar iets gecontroleerd werd, helemaal naar buiten. Ik dacht: "ik ben benieuwd wat voor controle dit nou weer is dan!" Nou, dat bleek al snel genoeg. Ik kwam aan bij geldwisselkantoortjes waar allemaal vrouwtjes naar mij zwaaiden dat ik vooral naar hun toe moest komen. Of ik nog geld moest wisselen, waarop ik antwoordde dat ik helemaal geen geld had! Ik had net gepind 30.000 rupee (ik kwam er later pas achter dat dat 2 euro is) en dat had ik voor mijn visum moeten geven. Dus 1 van die Porters sleept mij met tas en al weer helemaal terug door de douane heen naar de pinautomaat vervolgens weer naar buiten en uiteindelijk willen ze mij m'n tas niet teruggeven zonder fooi. Ik heb alleen maar 100.000 rupee biljetten en moet die dus aan hun geven, helemaal verdwaasd na een reis van zo'n 28 uur.
Uiteindelijk met taxi naar Kuta centrum waar alle hostels al vol zitten en uiteindelijk alleen een hotel voor 300.000 rupee per nacht vrij is. Dit heeft dan ook tv, zwembad, eigen wc, warme douche etc. En na anderhalf uur rondlopen ben ik blij dat ik dan eindelijk ergens iets heb gevonden.
Meteen even naar internetcafe om de wisselkoersen van de rupee en de euro's even te bekijken. Haha, nu heb ik een beetje een idee wat ik allemaal uitgeef...

De volgende dag een halve straat verder naar een hotel verkast voor 90.000 rupee. Alleen een bed, douchekop recht boven de wc en een wc dus. Hier moet je ook je slippers buiten laten staan wat ik niet doe. Ik doe m'n slippers netjes uit, maar neem ze wel mee naar m'n kamer.
's Avonds naar een prachtige zonsondergang gekeken onder het genot van mijn eerste koude Bintangs! De golven hier zijn overigens echt gigantisch! Het zijn echt gewoon enorme muren die met een geweld van jewelste naar beneden komen vallen... Indrukwekkend om al die surfers op de golven te zien...

Op het moment zit ik nog in Ubud, waar ik dus gisteren een scooter heb gehuurd. Veel dingen heb gezien, waaronder een tempel. Het is hier iets rustiger dan in Kuta, wat ik wel lekker vind! Mijn hotel is echt superdeluxe voor 130.000 rupee (+/- 8 euro) en supervriendelijke eigenaren die me 's ochtends banana pancakes op het balkon brengen. Of zoals gisteravond mij afzetten bij een Balinese dansvoorstelling. Ook een hele happening. Honderd man in prachtige kostumen en aan het einde een fire-dance van een man die over brandende kokosschellen heen loopt te dansen...

Nounou, ik zou nog enorm veel meer kunnen vertellen over alle ervaringen die ik hier continu heb, maar ik zie dat ik het eigenlijk al weer veel te gek heb gemaakt. Binnenkort kunnen de verhalen weer live verteld worden, nog maar een weekje!

Ik heb naast Jack Bauer nu overigens een nieuwe Jack ontdekt waar ik aan verslaafd ben geraakt. Jack Reacher uit de boeken van Lee Child. Als het even kan ben ik als een gek zijn boeken aan het lezen...

Oja, en beter wordt het weer een beetje mooi weer in NL binnen een week anders moet ik misschien nog wat langer wegblijven...

Okey luitjes,
Salam Hangat!