Hit the road

En ja hoor! Het is nu echt begonnen hier! Voor het eerst in een paar dagen tijd weer eens in de buurt van internet, en ik moet zeggen: ik heb het niet gemist. Paar dagen op de weg of langs de kant van de weg doorgebracht met de grootste delen van de tijd geen bereik of electriciteit.
Het echte avontuur begon woensdag. Ik zal proberen even een beetje een kort verslag te maken, want ik heb zo enorm genoten de laatste dagen!

Woensdag:
's ochtends vroeg op en de backpack inpakken. Het verbaaste me nog dat alles er weer zo soepel in ging. Beneden in het hostel met taart afscheid genomen van Caroline, Floor, Jan, Thomas en Remon. Vervolgens met de backpacks op de rug met z'n 7en richting de autogarage gelopen. Het weer was de afgelopen dagen al regenachtig en ook vandaag was er meer regen dan zon.
Samen met Jens, Bart en Bas in de auto terwijl Pieter Demelza en Leentje in de auto had. Het is al halverwege de middag als we uiteindelijk Sydney uitrijden. We moesten eerst nog even langs een Kmart (grote supermarkt) om tenten etc. in te slaan. Met z'n 7en shoppen duurt uiteindelijk heeeeel lang en omdat we ook nog naar Kiama wilden om het Blowhole Point te bezichtigen (rotsen waar golven uiteenbarsten en soms tot 40 meter hoog op spuiten (als je mazzel hebt)) was het uiteindelijk al 19:00 uur geweest voordat we op zoek konden naar een camping.
Alle campings waar we langs gaan zijn al gesloten, zitten vol of zijn gewoonweg te duur. Dus de eerste wilde plannen om dan maar langs de kant van de weg te gaan staan kwamen op... Maarja, het regende en het was ondertussen al pikkedonker en we reden op bergweggetjes tussen plaatjes van ongeveer 200 inwoners. Omdat we ook nog niet gegeten hadden probeerden we bij een pub wat te eten, maar daar hadden ze niets te eten. (ik had al vast snickers ingeslagen daar om toch ergens op te kunnen teren) Wel wezen ze ons een speeltuintje 200 meter verderop waar wel vaker mensen wildkampeerden. Net toen we weg wilden rijden kwam de pubeigenaar achter ons aan dat hij wel pizza voor ons wilde bestellen via Domino's en die mochten we bij hem in de pub opeten. Prima! Dat gedaan en zo stonden we meteen de eerste nacht al in het "wild te kamperen" in Jamberoo. De tent opgezet in de regen en lekker knus met z'n 3en de tent ingedoken. De rest sliep in de auto's.

De volgende dagen blijft het maar regenen en bewolkt. Het lijkt ons een beetje te achtervolgen. Dus we rijden hele dagen en slapen nu wel gewoon op campings. Eerst een 'primitive camping' voor 5 dollar per persoon. Primitive houdt in: ijskoude douches, ranzige onverlichte wc's en kampeerplekken die schuin aflopen. Maar ik slaap prima uiteindelijk. Het komt ook door het slechte weer dat het niet heel aantrekkelijk is. Vervolgens landen we de dag daarna op een camping waar we 10 dollar per persoon betalen en een vlak grasveldje krijgen met wel weer ranzig sanitair en geen electriciteit. Wel genieten we van een prachtige heldere sterrenhemel deze avond. Vanaf deze dag(14 februari is dat) treffen we het beter met het weer en wordt het kamperen leuker. We staan nu ondertussen op een camping waar we ook 10 dollar p.p. betalen maar deze is superdeluxe! Zwembad, internet, kookruimtes, electriciteit, super schone toiletten en douches (met bloemen versierd;)) Dus het kan nogal verschillen per camping.

Het reizen is supergezellig, mede doordat we gewoon een hele leuke club bij elkaar hebben nu!

Over die bosbranden... Het is bizar om te volgen. Je kunt je er nog niets bijvoorstellen. Maar afgelopen donderdag is er een gebied ter grote van Luxemburg afgebrand, terwijl de branden met een snelheid van 120 km p/u gaan. Bizar! Gisteren hebben we voor het eerst een bos gezien dat is afgefikt, de brandweermannen waren nog aan het blussen. Verder wilden we gisteren naar Wilsons Promitory (een national parc) maar toen we de weg opdraaiden die kant op stonden er borden langs de kant van de weg dat het gebied afgesloten was. We meenden al rookwolken te zien opstijgen.
En oja, woensdag is er ook een man door een haai aangevallen in Bondi Beach Sydney. Voor het eerst in 80 jaar. Hij is 10 uur lang geopereerd en lag nog in kritieke toestand. De week daarvoor heb ik op dat strand nog 2 x gezwommen.

Voorlopig blijven we nog even op de camping waar we zitten en gaan we vanaf hier Melbourne verkennen de komende dagen. Ik ben benieuwd!

En oja! Ik heb nu alleen nog maar verteld over de campeerdingetjes en zo, maar tussendoor wordt hier echt optimaal genoten van de omgeving. De mooie stops die we maken langs de kust en waar we ook maar komen! En alle aardige mensen! Gisteren vroegen we of iemand een goede camping wist te zitten, kregen we meteen een campingboek van heel Australie mee, mevrouw moest toch een nieuwe kopen... En tal van zulk soort voorbeelden! Relaxed zeg maar;)

Ik ga jullie allemaal nog een x bedanken voor jullie berichtjes & ik zal de volgende x proberen wat korter te lullen!