Het kan niet op...

Hoppa! Maar weer eens tijd voor een update. Ik zit ondertussen alweer zo’n 3000 kilometer verwijderd van het laatste punt waar ik mijn weblog heb bijgewerkt! Ten eerste wil ik jullie allemaal nog even bedanken voor al jullie berichtjes/reactie’s/mailtjes/krabbels die ik steeds krijg. Ze worden allemaal gelezen en ik doe mijn best ze allemaal even snel te beantwoorden maar soms duurt het allemaal even wat langer dan ik zelf zou willen. In elk geval bedankt voor alle berichten!

Goed, waar waren we… Vorige week donderdag zijn Bas, Marie en ik vanaf Hobart weer terug naar Adelaide gevlogen. We moesten om 6.00 vliegen wat betekende dat we om 4.20 met een bus voor het hostel weg moesten. Netjes de wekker gezet om 3.45. Maar een groot nadeel van een hostel werd wel duidelijk want er lag een ongelooflijke snorker onder me. Vanaf half 2 heb ik wakker gelegen, compleet gefrustreerd, bijna in staat om hem een flinke knal te geven, tot dat het al 3.00 was en ik maar ben gaan douchen, was ik tenminste meteen wakker. De reis liep voorspoedig en toen kwamen we aan in Adelaide. Dat was leuk, want Adelaide voelt ondertussen al een beetje als thuis. Ik kan overal rustig de weg vinden en vind het een heerlijke stad. Ik heb voor mezelf bedacht dat ik daar wel een paar jaar van m’n leven kan sluiten. Maar voorlopig komt het daar nog niet van, dus eerst maar even verder reizen. Deze dag ook eindelijk m’n pakketje opgehaald dat van thuis opgestuurd is. Zal proberen er binnenkort eens een mooie foto van te uploaden. ‘s Avonds hebben we het ons veroorloofd om redelijk lekker uit eten te gaan omdat het de laatste avond met z’n 3en was en vervolgens naar Gran Torino the movie te gaan. Alleen ging het tussen het eten en de film mis onderweg waardoor Marie niet meer met ons naar de film wilde. We hadden meerdere haren gekrenkt, terwijl Bas en ik nog wel zulke gevoelige jongens zijn… Maarja, het probleem was dat we nog maar 19 waren en daarom te serieus waren. De volgende uitleg was dat we nog maar 19 waren en daarom te kinderachtig waren. Tsjah, sommige mensen houden ook gewoon niet van makkelijke verstandhoudingen hoor!
Met Bas uiteindelijk naar Gran Torino geweest, wat ik een hele goede film vind. Heerlijk gelachen. Daarna met Bas nog even de pub in, toen we daarna terugkwamen in ons hostel moesten we door de bar van het hostel naar binnen wat ons op het idée bracht om nog maar even een biertje te doen. De barman vroeg aan ons of we uit Holland kwamen, waarop we natuurlijk ja zeiden en toen hoorden we achter ons: He, ik kom ook uit Nederland, uit de buurt van Zwolle. Ik vertelde dat ik uit Wezep kom en daar kwam meneer Jan-Maarten(?)(nog steeds niet goed in namen) Bosma ook vandaan. Z’n moeder en broertjes ken ik overigens wel. Wat is de wereld toch klein. Sta je dan in een klein barretje midden in Adelaide. Grappig.
Vrijdag ‘s ochtends hebben Bas & ik Marie op de bus gezet en vervolgens in het park een boekje zitten lezen. ‘s Avonds zijn we naar een rugby-toernooi geweest. Heel Adelaide stond in het teken van de Adelaide Rugby Seven. Wat een goede keus was dat zeg! (‘s middags had ik op internet snel even de spelregels doorgelezen, en gelukkig kon Bas mij de rest uitleggen) Het ging om 16 landen die daar speelden in 8 wedstrijden. 2 keer 7 minuten per wedstrijd, in total dus 14 minuten. Landen als Engeland, USA, Japan, en natuurlijk Australie speelden allemaal. Bij elke wedstrijd kozen Bas & ik partij en zo heb ik dan ook de longen uit mijn lijf geschreeuwd voor Kenia, Fiji, Samoa, Frankrijk, Cook Island, Nieuw-Zeeland en Australie, Die moesten in de laatste wedstrijd tegen Engeland. Eerst kwam Australie voor, daarna Engeland. En in de allerlaatste seconde won Australie nog, dus het hele stadion ontplofte. Geweldig.
Zaterdag moest ik weer om 6.00 vertrekken met de bus naar the airport voor mijn vlucht naar Perth. 8.00 vloog ik met Jetstar (en hele mooie stewardessen waar ik dikke sjans meehad, nouja ze glimlachten in ieder geval heel vriendelijk naar me) de vlucht duurde 2,5 uur en ik landde om 8.30 weer. Daar moest ik nog 4 uur op Bas wachten die een latere vlucht had. Ik heb me ondertussen vermaakt met een boek van Dan Brown, goed voor m’n engels.
Rond 12.30 komt Bas aanlopen samen met Rob van Zanten. 71 jaar oud, woont al meer dan 50 jaar in Australie en neemt ons mee naar Gosnells, zijn woonplaats. Daar woont hij met zijn hond Hootch. ‘s Avonds eten we spaghetti en meteen komt zijn dochter Di met haar kinderen Jarrod en Kyra om kennis met ons te maken. Na het eten neemt ze ons mee naar het politiebureau waar haar partner Fred werkt als politiechef. We krijgen een uitgebreide rondleiding door het politiebureau, met wapens, auto met sirene, verhoorkamer en cel inzichten er op en eraan. Dat was super leuk!

Zondag ben ik met Bas Perth ingegaan nadat ik met Caroline wat contact had gehad. Zij was met Floor en Demelza in de stad. Superleuk om die meiden weer te zien! Caroline en Floor hadden we al meer dan 2 maanden niet gezien dus we hadden allemaal weer veel beleefd en bij te kletsen! Dat was een goede beslissing.
Maandag heeft Rob ons meegenomen naar een giga shoppingcentre. (1 van de 7 hier binnen een omtrek van 20 kilometer denk ik, asociaal) Dinsdag heeft Rob ons meegenomen naar Fremantle waar we heerlijk door de haven gelopen hebben en verschillende musea bezocht hebben. Ja, we doen ook nog cultureel ja! Woensdag ben ik met Bas nog weer even naar Perth geweest. Heerlijk weer, dus lekker rondgestruind. ‘s Nachts hebben we om 2.45 de wekker gezet om naar Liverpool-Chelsea te kijken. Daar hadden Bas en ik een beetje een dilemma. Want vanuit principe zijn wij beiden tegen Chelsea, maar nu zit Guus Hiddink daar. Nadat we besloten dat we daarom Chelsea aan gingen moedigen wonnen ze dan ook netjes met 1-3. Daar heb ik nog even lekker van kunnen slapen daarna.
Donderdag hebben we samen met Rob weer wat shopping gedaan en veel van de omgeving gezien. (met name omdat we verdwaald waren, maar dat laat ik even achterwege, dat hoeven jullie ook niet allemaal te weten) ‘s Avonds zijn werden Bas en ik uitgenodigd om bij Fred & Di, samen met Jarrod, zijn vriendin Tess en Kyra een film te kijken. Dat was ook weer gezellig. Vervolgens stond er de volgende dag een BBQ gepland met de hele familie. Rond 13.00 werd de BBQ aangeslingerd en daar hebben we heerlijk van gegetenDinsdag heeft Rob ons meegenomen naar Fremantle waar we heerlijk door de haven gelopen hebben en verschillende musea bezocht hebben. Ja, we doen ook nog cultureel ja! Woensdag ben ik met Bas nog weer even naar Perth geweest. Heerlijk weer, dus lekker rondgestruind. ‘s Nachts hebben we om 2.45 de wekker gezet om naar Liverpool-Chelsea te kijken. Daar hadden Bas en ik een beetje een dilemma. Want vanuit principe zijn wij beiden tegen Chelsea, maar nu zit Guus Hiddink daar. Nadat we besloten dat we daarom Chelsea aan gingen moedigen wonnen ze dan ook netjes met 1-3. Daar heb ik nog even lekker van kunnen slapen daarna.
Donderdag hebben we samen met Rob weer wat shopping gedaan en veel van de omgeving gezien. (met name omdat we verdwaald waren, maar dat laat ik even achterwege, dat hoeven jullie ook niet allemaal te weten) ‘s Avonds zijn werden Bas en ik uitgenodigd om bij Fred & Di, samen met Jarrod, zijn vriendin Tess en Kyra een film te kijken. Dat was ook weer gezellig. Vervolgens stond er de volgende dag een BBQ gepland met de hele familie. Rond 13.00 werd de BBQ aangeslingerd en daar hebben we heerlijk van gegeten, met als toetje een heerlijk Lemonpie. Mmm. Toen we ‘s avonds nog daar zaten hebben Bas en ik met Fred en Di om de tafel gezeten. Zij hebben allebei vakantie de komende week en kunnen vanaf maandag wel 1 van hun 3 auto’s missen voor een paar dagen. We moeten wel een beetje op tijd weer terug zijn, want vrijdag moeten we uiteraard wel weer mee als ze met z’n allen naar Rottnest Island gaan. Dus Fred & Di toverden een stuk of 10 kaarten tevoorschijn waarop precies stond wat leuk is en waar we heen moeten. Dus Bas en ik hebben vanaf maandag voor 3 of 4 dagen gratis een auto! Ongelooflijk. Het schijnt aan Bas te liggen want hij heeft tegenwoordig nogal veel geluk. Hij denkt dan ook dat je geluk afdwingt. Daar heb ik nog even m’n vraagtekens bij…
In elk geval hebben Bas en ik er ongelooflijk veel zin in, kunnen we weer dingen gaan bekijken en reizen! Heerlijk!

Nou dat was de uitgebreide update so far. Oja, nog een ding. Ik hoop dat jullie hier even op willen reageren (en eventueel kunnen bevestigen) Stel: je loopt een ijszaak binnen en je vraagt om een bolletje Lemon en Mango, dan is het toch heel normaal dat ze dan eerst het bolletje Lemon onderin doen en daarna de Mango er bovenop? En als ze dat dan vervolgens andersom doen mag je toch best even een beetje boos worden? Of ben ik de enige die met een beetje fatsoenlijke ijsmanieren is opgevoed?

Goed, met deze ijskoude uitsmijter sluit ik dus maar weer eens af. Hoop dat het jullie allemaal goed gaat!

Lief zijn allemaal!