Surf, Rain & Dingo's

Terwijl de regen voorlopig nog lekker naar beneden blijft vallen, zit ik nu samen met Bas & Jens in Byron Bay. Ja de oostkust zit er alweer bijna op! De tijd en de kilometers vliegen voorbij! Bart is in Brisbane achtergebleven omdat hij naar Nieuw-Zeeland vliegt vanaf daar en zo zijn wij dus nog met zijn 3en begonnen aan de laatste etappe van de oostkust.
Verder dan Byron Bay kunnen we ook niet naar beneden omdat de highway gesloten is. Die gaat naar verwachting morgen of overmorgen wel weer open, dus als ik het goed heb is het ergste vloednieuws wel voorbij. Ja, het is hier aardig tekeer gegaan de afgelopen tijd. Verschillende dorpen zijn volledig ontruimd en het water staat op sommige plaatsen 6 meter hoog! Wij hebben er ook een beetje van meegekregen, maar dat komt later nog.

Mijn laatste berichtje was vanuit Cairns en de dag nadat bericht zijn Bart, Bas, Jens & ik vertrokken naar Magnetic Island. Voor het eerst in de Greyhound gestapt. Prima manier van reizen zeg, valt alles mee! Het was nog een beetje regenachtig die dag, maar het eiland zag er al wel prachtig uit. Omdat wij pas heel laat hadden geboekt en alles al vol zat werd onze dorm "ge-upgrade" naar een 4-persoonshuisje met eigen koelkast, douche, wc en niet geheel onbelangrijk: vanuit bed uitzicht op de oceaan! Het geluk was weer eens aan onze zijde!
De volgende dag hebben we alle 4 een scootertje gehuurd en hebben die dag op een eiland van ongeveer 6 kilometer breed zo'n 100 kilometer gereden. We hadden wederom geluk, want die dag scheen de zon volop en konden we superprachtige foto's nemen van de verschillende stranden en uitzichten vanaf de bergtoppen. Buiten heerlijk rondkneuren op een scootertje (20 x het eiland op en neer) hebben we nog heerlijk op het strand gelegen, bushwalk gedaan en vooral genoten!

De dag daarna moesten we alweer van het eiland af en toen zijn we naar Airlie Beach doorgereden. Daar wilden Jens & ik nog even kijken of we nog naar de Whitsundays wilden, maar dat kostte allemaal weer veel geld en we hadden Fraser Island nog in het vooruitzicht. Dus daar 2 rustige dagjes gehad. Daarna de nachtbus ingestapt op naar Town of 1770. (een piepklein dorpje naar wij hadden begrepen, dus dat leek ons wel leuk om eens iets te doen wat niet iedereen deed)
Die nacht 9 uur in de bus gezeten, waarvan ik 7 uur geslapen heb. Ik had ook de hele reis twee stoeltjes voor mezelf dus dat was prima. (gewoon heel boos kijken als er nieuwe mensen in de bus komen, dan durven ze niet naast je te zitten!:))
Toen we de volgende ochtend dan in Town of 1770 aankwamen stapte tot onze grote verbazing 95% van de businzittenden uit. Stonden daar ineens 30-40 kersverse backpackers. Nouja, dat gaf ook niet. Die dag rustig aangedaan en omdat we te laat waren met het boeken van de Greyhound hadden we nog maar een nacht bijgeboekt.

Toen ik de volgende ochtend wakker werd besloot ik dat ik wilde surfen. En Jens wilde met mij mee. Het was een hele rustige ochtend in het rustige plaatsje en toen wij naar de surfschool toe slenterden vermoedden wij dat wij nog weleens de enigen konden zijn en misschien wel een priveles zouden krijgen. De voorpret nam echter met de minuut toe toen steeds meer mensen zich aanmelden en we uiteindelijk met 4 anders jongen en 24 andere meiden vertrokken richting strand. Dat surfen was echt een geniaal plan, want de eerste keer dat ik dan echt op de plank stond was echt kicken! Jens & ik zijn in elk geval verkocht nu!

De volgende dag vertrokken we weer per bus richting Hervey Bay. De uitvalsbasis richting Fraser. Toen we in Hervey Bay aankwamen hadden we nog niets geboekt ofwat dus besloten we richting centrum toe te lopen met onze backpacks op de rug, maar we werden al snel teruggefloten. Deze fluitende dame wilde ons graag helpen en gaf ons kort wat informatie. 10 minuten later zaten we in haar hostel en hadden we onze Fraser Self Drive Tour voor de volgende dag geboekt. Die avond hebben we all you can eat pizza gegeten voor 10 dollar. Deze avond hadden we nog een beetje een verkeerde tactiek, want we gingen gewoon zo snel mogelijk zo veel mogelijk eten. Toen zaten we aardig vlot vol.

De ochtend daarna moesten we om 6.30 verzamelen en kregen we een briefing met z'n 42-en. Daar werden de groepen ingedeeld. Wij belandden met z'n 4en in een auto met nog 2 andere dames, Marloes & Amber en een Isrealisch koppeltje. Vervolgens moesten we zelf nog even inkopen doen voor de komende 3 dagen en daarna was het op de ferry naar Fraser! Het grootste zandeiland ter wereld! Wat dan ook inhoudt dat je ongeveer 2 minuten nog op asfalt rond kunt rijden en vervolgens is het alleen nog zand. (en in ons geval modder) Want ja, het kwam met bakken uit de lucht! Onze eerste stop hebben Jens & ik ons in vuilniszakken gehezen om ons nog een beetje droog te houden. Dat was nog niet zo'n gek idee. Daar kwamen we bij gigantische zandduinen uit die aan een meertje lagen. Vervolgens doorgereden naar onze campingplaats op het strand. Gelukkig was het daar even droog en daar hebben we een kampje opgebouwd samen met een andere auto waar nog 2 andere Nederlandse meiden V & Judith inzaten die samen met Kaspar reisden. Zij wezen ons op een goed plekje vlakbij hun auto en zo konden we nog wat fatsoenlijks neerzetten. Die avond in de stromende regen onder onze zeiltjes gezeten en om een uur of 10 was iedereen ook wel moe. De tent of de auto in. Die nacht heeft het volgens mij niet opgehouden met regenen en de volgende ochtend was de wakker-word-stemming niet echt optimaal. Veel mensen wilden teruggaan. Alle tenten waren aan het lekken geslagen en de meeste mensen hadden alleen nog natte kleren. We hadden 's nachts ook nog bezoek gehad van dingo's aan de sporen te zien en 's ochtends hadden we er al weer 2 rond onze tenten zitten. Die hebben we gelukkig aardig makkelijk weg kunnen jagen. Na veel gediscussieer besloten 4 van de 5 auto's toch te blijven en ging 1 auto proberen terug naar het vaste land te gaan. Die dag regende het nog gestaag door. Wij zijn samen naar een shipwreck gereden en naar 2 andere meren en toen zagen we ineens al een stukje blauwe lucht! Het gejuich daverde tot ver over het eiland. Die avond waren de spullen nog wel nat, maar was het opgehouden met regenen! Dat is toch al een stuk prettiger als je je behoefte moet doen of even naar de prachtige sterrenhemel wilt kijken! Die avond was het helemaal helder en binnen 10 minuten had ik al 5 vallende sterren gespot. Hard gewenst dat het die dag daarna zonnig zou worden!
De volgende ochtend moesten we het kamp weer opbreken, maar... Alles was droog en de zon scheen al voorzichtig! Vandaag hadden we de belangrijkste attractie nog op de agenda staan: Lake McKenzie! (tik maar eens in op google afbeeldingen zolang ik nog geen foto's heb) Daar scheen de zon prachtig en hebben we heerlijk kunnen zwemmen in dit supergrote zoetwater meer!

Daarna was het weer terug richting vaste land. Die avond weer all you can eat pizza voor 10 dollar en deze avond hadden we een betere tactiek want aan het eind waren we bijna door alle pizza's heen! Nieuw record denk ik. Die avond nog een gezellige avond gehad met bijna de hele Frasergroep en de eerdere-eiland-verlaters nog even jaloers kunnen maken.
Vervolgens konden we op naar Brisbane. Weer eens een kijkje nemen in een grote stad! Daar hebben we 2 daagjes lekker rustig aangedaan, de laatste avond nog met Leon & Sabrina (die we op de camping in Cairns hadden leren kennen) in stad wat gegeten en toen konden we door naar Byron Bay. Daar hebben we 's avonds nog weer met V, Judith & Kaspar gegeten en zitten we nog een paar dagen voordat we het laatste stuk doorrijden naar Sydney.

De planning is dat we zaterdag in Sydney zijn en daar dan mogen BBQ-en met Jens, zijn ouders en zijn zus bij de schoonouders van zijn zus want die woont hier in Sydney! Goed vooruitzicht in Sydney dus! Volgende week dinsdag is Bas dan van plan naar Nederland te vliegen en dan zit ik voor het eerst weer helemaal alleen. Dan ga ik mijn reisje richting Nieuw-Zeeland plannen. En misschien moet ik dan toch ook maar eens ergens wat geld maken, want het gaat wel aardig hard zeg maar!;)

Ik moet zelf zo even strepsils halen vrees ik want ik begin wat verkouden te worden (niet zo'n zin om te praten omdat m'n keel zeer doet, haha) en m'n neus zit al lekker dicht maar missschien valt het allemaal nog wel mee!

Oja, Vera & Marije als jullie dit lezen: ik ben trots op julie dat jullie mee hebben gedaan aan het voetbaltoernooi! Ik heb nog niet gehoord hoe jullie zijn geeindigd, dus ik kan nu trots zijn!;)

Het ga jullie allemaal goed & tot gauw maar weer!

Chris